مزایای لوله پلی اتیلن
لوله پلی اتیلن مزایای زیادی نسبت به لوله های فولادی و چدن داکتیل دارد. پلی اتیلن به طور گسترده برای انتقال آب آشامیدنی، فاضلاب، دوغاب، مواد شیمیایی و پساب ها استفاده می شود.
لوله های پلی اتیلن از نظر قطر بیرونی اسمی (OD) به جای حفره اسمی (NB) مشخص می شوند. لوله پلی اتیلن لوله گذاری پلی اتیلن ویژگی های لوله پلی اتیلن وزن سبک و مقاوم در برابر ضربه حمل و نصب لوله پلی اتیلن راحت تر است و در نتیجه هزینه های ساخت و ساز کمتر می شود. مقاومت ضربه بهتری دارد و برای نصب در هوای سرد مناسب است. همانطور که دما به زیر صفر می رسد، لوله های پلی اتیلن برای سازگاری با انبساط حجمی سیالات منبسط می شوند. انعطاف پذیر و مقاوم در برابر خستگی لوله های پلی اتیلن را می توان تا شعاع 25 برابر قطر آن خم کرد که امکان تغییر جهت را بدون استفاده از اتصالات فراهم می کند. علاوه بر این، انعطاف پذیری لوله های پلی اتیلن آن را برای خاک های پویا، بستر دریا و مناطق مستعد زلزله مناسب می کند. لوله های پلی اتیلن می توانند نوسانات فشار مکرری را بپذیرند که از فشار استاتیکی لوله بیشتر است. این ویژگی همچنین باعث می‌شود که لوله‌های با قطر کم با طول زیاد به صورت سیم‌پیچ منتقل شوند و در نتیجه در اتصالات صرفه‌جویی شود. اتصالات ضد نشت لوله‌های پلی‌اتیلن را می‌توان با همجوشی حرارتی به هم متصل کرد تا اتصالی به‌اندازه خود لوله قوی باشد و نشتی نداشته باشد. همجوشی حرارتی اتصالات نشتی احتمالی موجود در لوله های بتنی و آهن شکل را از بین می برد. از آنجایی که اتصالات ذوب شده خود مهار هستند، نیاز به بلوک های رانش را از بین می برد. برای اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید مقاوم در برابر خوردگی و مواد شیمیایی لوله های پلی اتیلن خوردگی، سل نمی کنند و رشد بیولوژیکی را پشتیبانی نمی کنند. مقاومت در برابر خوردگی الکترولیتی و گالوانیکی لوله پلی اتیلن را برای کاربردهای مدفون مناسب می کند. دارای مقاومت شیمیایی عالی است که آن را برای مدیریت اسیدها و قلیایی های خورنده مناسب می کند. حفاظ های فلنج برای استفاده در انواع مختلف شیرها، درزهای انبساط، شیلنگ ها، دریچه های لوله، عینک های دید، ابزار آلات و غیره در دسترس هستند. مفصل فیوژن باسن پلی اتیلن مفصل فیوژن باسن نوع اتصالات فیوژن حرارتی در لوله های پلی اتیلن اصل پشت همجوشی گرمایی این است که دو سطح را تا دمای همجوشی گرم کنیم و سپس با اعمال نیروی کنترل شده آنها را به هم جوش دهیم. این نیروی اعمال شده به سطوح ذوب شده می پیوندد و در نتیجه یک اتصال همجوشی دائمی و یکپارچه ایجاد می شود. سه نوع اتصالات همجوشی حرارتی وجود دارد: فیوژن لب به لب، زین و سوکت. فیوژن باسن تکنیک همجوشی لب به لب شامل گرم کردن انتهای دو hdpe یک لوله و اتصالات، یا دو اتصالات با نگه داشتن آنها در مقابل یک صفحه گرم شده، برداشتن صفحه زمانی که مذاب مناسب به دست آمد، به هم نزدیک شدن انتها و اجازه دادن به اتصال سرد در حین حفظ است. نیروی اعمالی مناسب اتصالات فیوژن لب به لب باید فقط برای اتصال قطعات با تکنیک های مشابه استفاده شود. اتصال فیوژن فقط باید توسط پرسنل آموزش دیده انجام شود. زین فیوژن تکنیک همجوشی زینی شامل ذوب سطح مقعر پایه اتصالات زینی، در حالی که همزمان با ذوب یک الگوی منطبق بر روی سطح لوله، دو سطح ذوب شده را به هم نزدیک می کند و اجازه می دهد تا اتصال خنک شود و در عین حال نیروی اعمالی مناسب حفظ شود. سوکت فیوژن تکنیک همجوشی سوکت شامل گرم کردن همزمان سطح بیرونی انتهای لوله و سطح داخلی یک سوکت اتصال است که اندازه آن کوچکتر از کوچکترین قطر بیرونی لوله است. پس از ایجاد مذاب مناسب در هر وجهی که قرار است جفت شود، این دو جزء با وارد کردن لوله به فیتینگ به هم متصل می شوند. همجوشی در سطح مشترک حاصل از تناسب تداخل تشکیل می شود. مذاب های حاصل از این دو جزء باهم جریان می یابند و با سرد شدن مفصل جوش می خورند.